''Evren ona doğru süzülüyordu. Hava, onu kendi isteği dışında toprağa doğru bastırıyordu. Bitkin halde otların üstünde uzanırken, zihninde toprağın onu nasıl kucakladığını canlandırdı ve insanın her şeyi kendi isteğiyle yaptığını hissetti.
Kendinizden daha iyi ve gerçek bir dostunuz yoktur.''
Ailesi kızlarını hırsızlık yaptığı için, kasabadan köye gönderir. İzlanda'da çocukların hatalarına karşı uygulanan ceza sistemidir bu. Kız dokuz yaşındadır ve daha önce onlardan hiç ayrılmamıştır.
Kapağından etkilendiğim bir kitaptı, özellikle kapağın üzerindeki ''Özgür olabileceğin tek yer hayallerindir'' yazısından... Benim için beyaz ve mavi gökyüzünü, gökyüzü özgürlüğü simgelemiştir her zaman. Kapakta beyaz ve mavinin kullanılması çok hoşuma gitti.
Ailesi kızlarını hırsızlık yaptığı için, kasabadan köye gönderir. İzlanda'da çocukların hatalarına karşı uygulanan ceza sistemidir bu. Kız dokuz yaşındadır ve daha önce onlardan hiç ayrılmamıştır.
Yolculuk sonunda onu otobüsün yanında ceketi pantolonundan soluk renkte olan Mao takımlı bir çiftçi karşılar ve onu kalacağı yere yani çiftliğe götürür. Burası kızın hayalindeki gibi bir yer değildir. Geldiği yerden çok farklıdır. Gider gitmez odasına kapanır, çiftçinin karısı bugün izin günü olduğunu ve çıkıp hava almasını söylese de kız aldırış etmez ve uykuya dalar.
Artık iş günü gelmiştir. İşlerinde başarılı olursa ailesine onun için para gönderilecektir. İlk görevini yapmak için dışarı çıktığında başka bir çocukla karşılaşır, kızla oyun oynamak ister fakat çiftçinin karısı buna izin vermez.
Hayalleri arasında sıkışıp kalan bir çocuğun özgürlüğe kucak açışını anlatan güzel bir romandı. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder